جدید ترین موتورهای موشکی هایپرسونیک روسیه با توانایی رسیدن به سرعت 20 ماخ(20 برابر سرعت صوت) در راهند. این موشک ها توانایی انجام حرکت های انحرافی را با سرعت بسیار بالا دارند و رئیس جمهور روسیه؛ ولادیمیر پوتین معتقد است سیستم های دفاع موشکی در برابر این نوع موشک ها هیچ توانی ندارند.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب تا پیش از این اصطلاح موشک هایپر سونیک بیشتر برای موشک هایی استفاده می شد که سرعت بین ماخ 5 و 10 ماخ را توصیف می کردند (یعنی 3،836 و 7،673 مایل در ساعت سریعتر از سرعت صوت) این سرعت نیاز به انواع محافظ های حرارتی و طراحی های آیرودینامیکی دارد. اما به نر می رسد معادلات از دید روس ها در حال تغییر است و آن ها در حال طراحی یک موشک شگفت انگیز با سرعتی انفجاری هستند.
موتورهای توربوفن برای سفرهای تجاری بسیار مناسب هستند، زیرا می توانند هواپیما را تا حدود 600 مایل بر ساعت حرکت دهند. کنکورد با استفاده از توربوفن ها به سرعتی حدود 2 ماخ حرکت می کند و حتی می تواند خودروهای پرسرعت را در مسیر سرعت شکست دهد.
هرچند موتورهای دورانی ممکن است روزی سرعت و اقتصاد را با یکدیگر همطراز کنند، اما در حال حاضر هزینه طراحی و سوخت رسانی موتورهای با سرعت بالا کمی بالاتر از حد عادی است. موتورهای دورانی و انفجاری با استفاده از سوخت معمولی، اکسیژن، فشارو گرما، یک انفجار کوچک و احتراق داخلی ایجاد و قوه محرکه را ایجاد می کنند. اما مکانیزم موتورهای جددی متفاوت است.این فرایند یک اثر جانبی مولکول هایی است که به یکدیگر نزدیک می شوند. درواقع هنگامی که مولکول های مناسب به هم نزدیک می شوند و واکنش نشان می دهند، شوک ایجاد شده موجی در مولکول های اکسیژن و مولکول های سوخت با نیروی بسیار زیاد ایجاد می کند و در نهایت حرکت سریع رخ خواهند داد.
نارندرا جشی، مهندس ارشد فن آوری های نیروی محرکه در گروه GE Research، می گوید: "آنچه که این موتور اجازه می دهد تا سوخت موتور را احیا کند بسیار بالاتر از موتورهای احتراق معمولی است. این میزان سوخت بالاتر باعث ایجاد نیروی بیشتر می شود، و این توجیه می کند که چگونه این موتورها هواپیماها را به سرعت هایپرسیونیکی می رسانند.
در این میان یک نکته مهم وجود دارد؛ این موتورها هنوز در مرحله اولیه هستند و از جنرال الکتریک تا ناسا به دنبال ایجاد چنین موتورهای پرسرعتی هستند. درواقع افزون بر روسیه، ایالات متحده و چین نیز به شدت به دنبال موتورهای پرسرعت دورانی هستند. این تلاشها به عنوان بخشی از تلاشهای موشکی کشورهای مذکور در نظر گرفته می شود.
اما ایجاد چنین سیستمی درست مثل داستانهای خیالی است چرا در فاصله یک چشم به هم زدن افراد را در مسیرهای مختلف به سفر می برد. یکی از مشکلات پیش رو این طرح مسئله سوخت رسانی است و مورد دوم پیشبینی وضعیت احتراق داخلی موتور و قابلیت اعتماد به امنیت آن است.
با وجود این چالش ها خوشبینی ها ادامه دارد و برخی معتقدند این تکنولوژی می تواند تا سال 2025، مسافران تجاری را در قالب جت های اختصاصی به مسافرت ببرد.
این موتورها، موتورهای اسکرم جت هستند و سالهاست که درباره آنها تحقیق انجام میشود. پیشتاز این مبحث هم، ایالات متحده است.